40 Jaar Beleidsblunder: De Nederlander Moet Zwijgen, Aanpassen en Betaalt de Rekening
Al veertig jaar lang is er een onzichtbare wet in Nederland die bepaalt dat de autochtone Nederlander moet zwijgen en zich moet aanpassen. Dit beleid vindt zijn oorsprong in de Minderhedennota van Hans Wiegel uit 1981, waarin werd aangekondigd dat Nederland een ‘multiculturele samenleving’ moest worden. Niet alleen ruimte voor nieuwe culturen, maar vooral: de oorspronkelijke Nederlandse meerderheid moest zichzelf veranderen, zijn eigen waarden opzijzetten en vooral stil zijn.
Inclusie? Nee, Smoordend Zwijgen en Culturele Onderdrukking
Wat toen werd verkocht als een stap naar openheid en begrip, bleek in de praktijk een vorm van culturele onderdrukking. De Nederlandse cultuur werd weggewuifd als ‘achterhaald’, zorgen over identiteit en integratie werden neergezet als ‘onverdraagzaamheid’. Wie kritiek uitte, werd bestempeld als racistisch of intolerant. De autochtone Nederlander werd de mond gesnoerd, terwijl de multiculturele samenleving één kant op ging: Nederland moest zich volledig aanpassen aan de nieuwe ‘realiteit’.
Waar Zijn We Nu?
Vandaag de dag is het duidelijk: dit beleid heeft diepe scheuren veroorzaakt. In veel wijken voelen Nederlanders zich niet meer veilig, niet meer thuis. Wat ooit een open samenleving moest worden, verandert steeds meer in een broeinest van frustratie, onvrede en soms zelfs vijandigheid. Fatbikes worden gebruikt om bewoners te intimideren, Nederlanders worden uitgescholden en bedreigd. Deze haat is geen incident, maar het logische gevolg van veertig jaar beleid waarbij de oorspronkelijke bevolking het zwijgen werd opgelegd.
De Nederlander Betaalt de Prijs
Niet alleen op sociaal vlak, maar ook financieel komt de rekening steeds duidelijker bij de Nederlander terecht. Kosten voor integratie, sociale voorzieningen, extra beveiliging en reparatie van opgebouwde spanningen worden volledig gedragen door de belastingbetaler – diezelfde Nederlander die zijn eigen cultuur en zorgen heeft moeten inleveren. Het is de Nederlander die moet betalen voor een systeem dat hem steeds verder buitensluit.
Het Grote Onrecht: Geen Wederzijdse Aanpassing
Waar is het wederzijds respect gebleven? Waar is de verantwoordelijkheid van nieuwkomers om zich aan te passen aan Nederland? Die is bijna afwezig. Terwijl de autochtone bevolking telkens gevraagd wordt water bij de wijn te doen, lijken sommige nieuwe groepen een eigen samenleving te creëren, los van de Nederlandse normen en waarden. Dat leidt tot groeiende polarisatie, wantrouwen en een gevoel van onrechtvaardigheid.
Eerlijkheid Eist Dat de Nederlander Zijn Stem Terugkrijgt
Het is tijd om deze historische blinde vlek recht in de ogen te kijken. De Nederlander mag niet langer zwijgen, niet langer zijn zorgen wegstoppen. Identiteit, cultuur en waarden zijn niet iets om te verloochenen, maar om te koesteren. Echte integratie vraagt om wederzijdse aanpassing, om respect van alle kanten.
Een Oproep Tot Actie
Stop met het negeren van de Nederlander. Geef hem zijn plek terug in het debat. Durf eerlijk te zijn over de fouten van het verleden en de gevolgen daarvan. En besef dat als we zo doorgaan, we een samenleving creëren die op den duur niet meer houdbaar is.
De tijd van zwijgen en aanpassen is voorbij. Het is tijd voor een eerlijk gesprek waarin iedereen meetelt – inclusief de Nederlander die inmiddels de rekening betaalt.