Terwijl Engelsen massaal de straat opgaan, blijven wij gelaten toekijken
In Engeland barst de woede los. In steden als Liverpool, Southampton en Londen trekken duizenden gewone mensen – vaders, moeders, gepensioneerden, jongeren – naar opvanglocaties waar asielzoekers worden gehuisvest in luxe hotels met kamerprijzen van honderden euro’s per nacht. Dit terwijl gewone Britse gezinnen worstelen met stijgende energierekeningen, tekorten in zorg en onderwijs, en een overheid die hen aan hun lot overlaat.
Deze burgers zijn geen extremisten. Ze zijn wél wakker en zien wat er gebeurt: hun belastinggeld wordt weggegooid aan opvang in vijfsterrenhotels, terwijl eigen bevolking het steeds moeilijker krijgt. Ze protesteren massaal tegen een overheid die hen laat vallen, tegen een migratiebeleid dat hun land onder druk zet.
En Nederland? Hier kijken we toe. We scrollen op onze telefoons, we klagen zachtjes, we hopen dat het vanzelf beter wordt. Maar ondertussen verandert onze samenleving, en wij doen niets.
Protesteren is geen haat, maar een roep om rechtvaardigheid
In Engeland zijn de protesten een uiting van gezonde verontwaardiging, geen haat. Ze zijn een oproep om eerlijkheid en rechtvaardigheid. Waarom krijgen gezinnen in Nederland en Engeland steeds minder terwijl de overheid miljoenen uitgeeft aan opvang in luxe hotels? Waarom wachten ouderen maanden op zorg, terwijl “minderjarige” asielzoekers zonder papieren voorrang krijgen op huizen en voorzieningen?
Het is geen racisme om je eigen volk te beschermen. Het is gezond verstand. Het is een signaal dat het genoeg is.
De gewone Nederlander betaalt de prijs – en blijft zwijgen
Nederlanders betalen de rekening. Met hun belastinggeld, hun wachttijden in de zorg, hun krappe woningmarkt en de overvolle scholen waar extra tolken nodig zijn. De overheid geeft voorrang aan nieuwkomers, terwijl de zorgen van het eigen volk vaak worden weggewuifd als “onderbuikgevoelens” of “populistisch gedoe”.
De Engelsen doorzien dit systeem. Daarom gaan zij de straat op. In Nederland blijven we stil, bang om “extreemrechts” genoemd te worden of uit de toon te vallen. Maar zwijgen betekent accepteren dat onze eigen cultuur en normen worden weggedrukt.
De groeiende islamisering: een stille maar onmiskenbare verandering
Het is tijd om ook het groeiende probleem van islamisering onder ogen te zien. Feiten liegen niet: Islam is de snelst groeiende religie in Nederland en Europa. In Nederland behoort inmiddels zo’n 6 % van de bevolking tot de islamitische gemeenschap, met een sterke concentratie in grote steden als Amsterdam, Rotterdam en Den Haag.
Europa volgt dezelfde trend: het aandeel moslims steeg van ongeveer 3,8 % in 2010 naar bijna 5 % in 2016 en groeit naar schatting richting 10–14 % in 2050. Dit komt door hogere geboortecijfers binnen moslimgemeenschappen en aanhoudende migratie.
Wat betekent dit? Het betekent dat onze samenleving verandert – sneller dan de meeste mensen beseffen. Er worden steeds meer moskeeën gebouwd, halal eten wordt standaard op scholen en werkplekken, en religieuze feestdagen zoals de Ramadan krijgen steeds meer ruimte. Deze aanpassingen gaan niet zelden ten koste van de oorspronkelijke Nederlandse normen en waarden.
Geen verrijking, maar vervanging?
Sommigen spreken van culturele verrijking, maar de cijfers wijzen op iets anders: een fundamentele koerswijziging van onze samenleving. De jongere, groeiende islamitische gemeenschap zal steeds meer invloed krijgen op het dagelijks leven, het onderwijs, de politiek en zelfs op onze wetgeving.
Zolang deze ontwikkeling ongemoeid wordt gelaten, wordt onze Nederlandse identiteit langzaam maar zeker vervangen door een hybride die we niet hebben gekozen.
Waarom de Engelsen wél opstaan en wij niet
In Engeland is er verzet. Daar zeggen burgers hardop: “Dit is niet meer houdbaar. Wij zijn het zat dat ons land verandert zonder dat wij mogen meebeslissen.” Er zijn demonstraties, blokkades en actie bij opvanghotels.
In Nederland heerst apathie. Hier wordt groeiende islamisering geaccepteerd, en opvang in luxe hotels wordt zelden in het publieke debat echt kritisch besproken. Media en politiek neigen naar stilzwijgen of relativeren, terwijl het aantal moskeeën groeit en wijken veranderen.
Het moment om wakker te worden
Nederlanders, dit is hét moment om te kiezen. Wil je dat Nederland verandert in een land waar jij en je kinderen zich nog thuisvoelen? Of laten we het stilletjes gebeuren, terwijl we blijven zwijgen en wegkijken?
Sta op tegen de opvang in dure hotels. Eist dat migratie stopt totdat we onze eigen problemen oplossen. Organiseer je. Spreek je uit. Bescherm wat van jou is: jouw cultuur, jouw normen, jouw land.
Want wie zwijgt, stemt toe.