Een schimmig netwerk van groene subsidies, geheime lobbydeals en politieke beïnvloeding: het nieuwste EU-schandaal met Frans Timmermans in het oog van de storm laat zien hoe de Brusselse elite haar eigen klimaatdroom financiert op de rug van de gewone Nederlandse burger.
Frans Timmermans en zijn Europese Commissie hebben tussen 2019 en 2023 een verbluffende 17 miljard euro belastinggeld verkwist aan linkse lobbyclubs, klimaatactivisten, en progressieve ideologische projecten. Niet als neutraal beleid, maar als strategisch instrument om hun politieke agenda door te drukken.
Wat werd er betaald met uw geld?
– Klimaatactivisten die de Green Deal door het Europees Parlement moesten duwen
– NGO’s die ‘genderanalyses’ uitvoeren in Myanmar
– Een Belgisch project van ‘moslimvrouwen tegen genderislamofobie’ — met banden tot de Moslimbroederschap
Wie dit leest denkt aan satire. Maar het is keiharde werkelijkheid.
Uw loon als brandstof voor hun propaganda
Nederland is een netto EU-betaler. Ruim 5,5 miljard euro per jaar gaat naar Brussel, waarvan honderden miljoenen in deze linkse subsidiecarrousel verdwijnen. Gemiddeld leverde elke Nederlander bijna €1.000 in voor deze ideologische fondsenregen. Gezinnen met twee werkenden? €4.000, betaald en verzwegen.
Dat is geen grap. Dat is een arbeidsoffer.
Een Nederlander moest ruim een week per jaar werken — niet voor zijn gezin, maar om klimaatlobbyisten, activisten en propagandisten in Brussel te financieren.
"Compleet gestoord": de reacties liegen er niet om
Rob Roos, oud-Europarlementariër:
“Compleet gestoord! Bijna €1.000 per Nederlander aan linkse propaganda, terwijl mensen in Nederland hun energierekening niet konden betalen.”
Wetenschapper Ferdinand Meeuws:
“Het is nog erger dan je had kunnen denken. En niemand grijpt in.”
Voormalig Statenlid Eelco van Hoecke:
“17 miljard euro door Timmermans stukgeslagen aan propaganda. Die man hoort achter de tralies.”
Bauke Geersing, oud-NOS-directeur:
“Timmermans ondermijnt Europa met ideologische dwang. Hoe heeft deze man überhaupt nog aanhang?”
Subsidies mét geheime voorwaarden: lobby voor geld
Timmermans’ klimaatmiljoenen gingen niet vrijblijvend naar ngo’s. Er kwamen voorwaarden bij: lobby terug. Lobby vóór de Green Deal. Vóór zijn beleid. Vóór zijn imago. En tegen elke democratische spelregel in.
NGO’s kregen subsidies onder voorwaarde dat ze “bewerkbare Europarlementariërs” zouden benaderen — lijsten werden gedeeld, invloed gekocht. Lobbygroepen als EEB, CAN Europe en Friends of the Earth ontvingen tientallen miljoenen en stelden hun invloed volledig in dienst van de Commissie. Geen activisme. Pure betaalde beïnvloeding.
Brussel liegt en zwijgt. Controle ontbreekt.
De Europese Rekenkamer onderzoekt de zaak. Maar eerdere frauderapporten verdwenen linea recta in de prullenmand bij OLAF, de Europese anticorruptiedienst. De Europese openbare aanklager (EPPO)? Onzichtbaar. Brussel beschermt zichzelf.
De subsidie-industrie is een gesloten systeem geworden:
– De Commissie subsidieert activisten
– Activisten lobbyen voor de Commissie
– Dat wordt beloond met nieuwe subsidies
– Kritiek? Weggehoond.
Tijd voor een harde conclusie
Wat hier gebeurt is geen fout. Het is beleid. Het is bewuste beïnvloeding, betaald met uw geld. Klimaatbeleid werd een ideologische dekmantel voor het bevoordelen van politieke bondgenoten.
Democratie verdwijnt als burgers hun eigen hersenspoeling financieren.
Timmermans heeft, met steun van Von der Leyen en haar Commissie, het vertrouwen misbruikt van miljoenen Europeanen. Nederland droeg miljarden bij aan een project dat niet ging over milieu, maar over macht.
Dit vraagt om niet minder dan een parlementair onderzoek. En politieke verantwoording. Niet morgen. Nu.